Türkiye’de, özellikle Yalova’da en çok taktir görülecek mesele ne olursa olsun, siyasi görüşü ve tuttuğu mevkiden asılı olmayarak, sağcısının da, solcunun da bayram günlerinde vatandaşlarla bir araya gelerek bayramlaşma töreni idi.
Bunun aksatıldığını hiç görmedim bugüne kadar. Ta ki, Cumhuriyet Halk Partisi Yalova genelinde belediyeleri çoğunlukla kazanana kadar. Dilde taraflar birbirini tebrik etse de, “Halkın taktiri!” dese de, görünen o ki, bayramlaşacak kadar değildi…
Sandığa gidip oy veren Halk ve STK yönetimine bayramlaşmak için davet edilmek uygun görülmedi. Hatta yapılan bayramlaşmayı Halk da basın mensupları da sosyal medyadan öğrendiler. Kentin Valisi protokol için makamında ayrı bayramlaşma düzenledi. Belediye Başkanı kendi Partilileri ile ayrı bayramlaştı, Ak Parti yönetimi de il başkanlığında ayrı bir bayramlaşma yaptı. Yani anlayacağınız bir kentte 3 ayrı bayramlaşma yapıldı…
“Halkın Taktiri” bu değildi! Bu kesin de, peki, böyle bir bayramlaşma şekli kimin takdiriydi?
Halkın öğrenmesi bir tarafa, basına bile kapalı olan bayramlaşma töreninin böyle kutlanmasının dini bakımdan Mukaddes Ramazan’a ve tutulan oruca ne kadar uygun olup olması da tartışılır.
Ama kulaklarınızı iyi açıp dinleyin ve bilin ki, kentimizde asla ve asla siyasi depresyon falan yaşayan protokol yoktur. Sadece bayramlaşmanın siyasileştirerek “herkes kendi makamında bayramlaşma” geleneği ile Yalova’da kent protokolünün bir ilki başardıklarının da altını çizmek gerekir.
Yani önemli olan bayramlaştık diyerek, poz verip sosyal medyada yayınlamak değil mi amaç? Yoksa eskiden olduğu gibi, sevmediğin kişilerin bile elini sıkıp birlik ve beraberlik içinde olduğunu göstermek adına yalandan gülümseme pozları ile bir karede çekinmek vardı. Sonrada canın o resmi sosyal medyada paylaşmak istediğinde sevmediğin kişileri kesip öğle paylaşmak zorunda kalanlar da oluyordu.
Yani Ramazan temizliktir deyip, artık aynı yanlışları CHP’nin belediyeciliği zamanı yapmamağa karar veren kent protokolünü bence alkışlamaya değer.
Eminim, Ölmez Atatürk yaşasaydı kentinde yaşanan bu duruma bir “Berek Allah” derdi…
Yazar: Ülker Fermankızı
